พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [4.นิสสัคคิยกัณฑ์] 1.จีรวรรค 8.อุปักขฏสิกขาบท อนาปัตติวาร
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[531] 1. ภิกษุขอจากคฤหัสถ์ที่เป็นญาติ
2. ภิกษุขอจากคฤหัสถ์ที่ปวารณา
3. ภิกษุขอเพื่อภิกษุรูปอื่น
4. ภิกษุซื้อมาด้วยทรัพย์ของตน
5. ภิกษุผู้เมื่อคฤหัสถ์ผู้ต้องการซื้อจีวรราคาแพง ตนเองกลับให้ซื้อ
จีวรราคาถูก
6. ภิกษุวิกลจริต
7. ภิกษุต้นบัญญัติ
อุปักขฏสิกขาบทที่ 8 จบ
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [4.นิสสัคคิยกัณฑ์] 1.จีรวรรค 9.ทุติยอุปักขฏสิกขาบท นิทานวัตถุ
1.จีรวรรค
9. ทุติยอุปักขฏสิกขาบท
ว่าด้วยคนตระเตรียมทรัพย์เป็นค่าจีวร ข้อที่ 2
เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร
[532] สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น บุรุษคนหนึ่งกล่าวกับบุรุษอีกคน
หนึ่งว่า กระผมจะนิมนต์พระคุณเจ้าอุปนันทะให้ครองจีวร แม้บุรุษคนนั้นก็กล่าวว่า
กระผมก็จะนิมนต์พระคุณเจ้าอุปนันทะให้ครองจีวร
ภิกษุผู้ถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตรรูปหนึ่งได้ยินการสนทนาของบุรุษเหล่านั้น
จึงเข้าไปหาท่านพระอุปนันทะถึงที่อยู่แล้วกล่าวว่า ท่านอุปนันทะ ท่านมีบุญมาก
บุรุษคนหนึ่งในที่โน้นกล่าวกับบุรุษอีกคนหนึ่งว่า จะนิมนต์พระคุณเจ้าอุปนันทะให้ครอง
จีวร แม้บุรุษคนนั้นก็กล่าวว่า กระผมก็จะนิมนต์พระคุณเจ้าอุปนันทะให้ครองจีวร
ท่านพระอุปนันทะกล่าวว่า ใช่ ขอรับ บุรุษทั้งสองเป็นอุปัฏฐากของกระผม
เอง ต่อมา ท่านพระอุปนันทศากยบุตรไปหาบุรุษทั้งสองถึงที่อยู่ครั้นถึงแล้วจึงกล่าวว่า
ได้ทราบว่า โยมทั้งสองต้องการจะนิมนต์อาตมาให้ครองจีวรหลายผืน จริงหรือ
บุรุษทั้งสองตอบว่า จริงครับท่าน พวกกระผมมีความคิดจะนิมนต์พระคุณเจ้า
อุปนันทะให้ครองจีวร
ท่านพระอุปนันทะกล่าวว่า ถ้าท่านทั้งสองต้องการจะนิมนต์อาตมาให้ครองจีวร
ก็จงให้ครองจีวรชนิดนี้ จีวรที่อาตมาไม่ใช้แม้นิมนต์อาตมาให้ครองก็จะมีประโยชน์
อะไร
บุรุษทั้งสองตำหนิ ประณาม โพนทะนาว่า พระสมณะเชื้อสายศากยบุตร
มักมาก ไม่สันโดษ จะนิมนต์ให้ครองจีวร ก็ทำได้ยาก ไฉนพระคุณเจ้าอุปนันทะ
ซึ่งพวกเราไม่ได้ปวารณาไว้ก่อนจึงมากำหนดชนิดจีวรเล่า